දඩ බිමක් පමණක්ම නොවූ දඩබිමෙන් දඩබිමට

වනය මොන තරම් සුන්දර ද. ගුප්ත ද ? රහස් කොතරම් සගවා ගෙන ඇත්ද?

අපි මොනව නම් වනය ගැන දන්නේ ද? අබැටක්, ඇහි පිහාටුවක් තරම්වත් දන්නවද?
වනය ගැන තොරතුරැ දන්න හොදම පිරිස තමයිඈත හිමව්වේ පෙම් මල් පුබුදන,
කැකුලන් වැල් ගාටවන, ලේනුන් කී ගාන ජාමේ බඹර කපන අපේ අදි වාසීන්  නොහොත්
සුද්ද සිංහලෙන් " වැද්දන්".

හීනියට දහදිය දමන මොහොතක ඇත් දෙමට ගසක් පාමුල පූ වලක් හාරා වතුර ටිකක්
බීල තලගොයෙක් බරැ ගහල පුළුටු කන්න තරම් අපිට නිදහසක් තියේද? අපි ඒ තරම්
වනවාසී ද?

නමුත් ඒ සොදුරැ නිමේෂයට මොහොතින් ඔබේ අභිමුව ප්‍රාදූර්භූත කිරීමට සමත්
සුන්දර වන කතාවක් ගැනයි මේ කියන්නේ.
පොත - දඩබිමෙන් දඩබිමට
කර්තෘ - දඹානේ ගුණවර්ධන (උපාධිධාරී)

කතා නායක බුරදා පුෂ්ටිමත් වැදි තරණයා සමස්ත වැදි පුරැෂයන්ගේ පරමාදර්ශයක්
බදුයි. ඔහුගේ ක්‍රියාකාරකම් සියල්ල වැදි ජීවිතයේ හරස්තඩක් බදුයි.

එමෙන්ම කතාව පුරා සියුම් ලෙස දිවෙන ධ්වනිථාර්ථයක්බදු වැදි සංස්කෘතිය මෙහි
එන සියලුම චරිත තුළින් මූර්තිමත් වෙයි. මින් වහනය වන සුවද දිගේ අපේ
අතීතයට පිය මැනීමට ඕනෑම අයකුට පුළුවන.

පොත කියවා අවසන් වන විට සිතට නැගෙන්නේ මෙන්න මේ ව‍ගේ හැගීමක්
...ශිෂ්ට සම්පන්න ලෝකය යැයි අප සලකන මේ සංකීරණ නාගරික සමාජ වලට වඩා
ප්‍රාථමික සමාජ කොතරම් ශිෂ්ට සම්පන්නද ....

මේ පොත තුළින් මතුවන සමාජ විද්‍යාත්මක සහ සමාජ මානව විද්‍යාත්මක කරැණු
සෙමෙන් විමසා බැලීමට පාඨකයා උනන්දු විය යුතුය.

ඉතාම රසවත් තැනකින් සටහන නවත් වන්නම්,

" ...රාත්‍රිය පුරාම වාගේ පැහැදිලි සද එළිය තිබෙන බැවිනුත් මේ කාලය
සිසිල් සුළං හමන කාලයක් නොවන බැවිනුත් ගිනි ගොඩක් දැල්වීමට අවශ්‍ය නොවීය.
මැදියම් රෑ වන තෙක් ම ඔවුන්ගේ කටයුත්ත වූයේ තලාවේ කෙළින මුවන් දෙස බලා
සිටීමයි. ....ඇතිරිල්ලක් සේ බිම මත වැඩුණු නිල් තණ පිටියේ ඒ මේ අත දුවන
මුව රංචු දෙස දින ගණනක් වුවත් නොසෙල්වී බලා සිටිය හැකිය..."

අම්ම රහට උයන පොළොස් ඇඹුලෙන් වහනය වන සූදුරැ-මාදුරැ සුවද මේ පොත කියවන
විට දැනේ. ඒ වගේම බුරදාගේ සහ කළුකුමීගේ ළයාන්විත ලෝකය මා ඉදිරියේ මැවී
පෙනේ. ඒ මේ පොතින් වහනය වන ආවේණික සුවදෙනි.
දඩබිමක් පමණක්ම නොවූ දඩබිමෙන් දඩබිමට කියවලම බලන්න.

සටහන - මනෝජ් ධර්මවර්ධන